Ben Öğretmenim Ey Yarenler! Avucumda Bir Milletin Geleceği var!

Avucumda Bir Milletin Geleceği var!
Ben Öğretmenim Ey Yarenler!

Bilirim hepiniz çok seversiniz beni...
Tatlı birer hatıra gelir aklınıza, sınıf denen o masum cennetlerde yaşadığımız...
Belki de kızgınsızındır “ödevinizi yapmadınız” diye ceza verdiğim için...
Kiminiz Ali misali köle olmak istersiniz, her bir harf için 40'ar yıl.
Oysa ben size, en büyük erdem olarak “azatlığı” öğretmek isterim.

* * *
Kula kulluktan kurtarın derim yakanızı...
Özgürlüğe abide eyleyin bağrınızı...

* * *
Belki de çok görürsünüz aldığım maaşı...
Oysa mesaim okulda biter mi sanırsınız?
Kah, bilye için kavga eden çocukları eğitmek için dil dökerim yollarda...
Kah, "Durun!" derim elde balta ağaç kesen bileklere...
Bazen de haykırırım “bu öfke nedir diye”, zulmet düşen yüreklere...

* * *
Bilir misiniz
öğretmenim ben,
ama önce eğitmen...

* * *
Avucumda bir kelebek, avucumda bin kelebek...
Avucumda yüz binler için masum bir kelebek...
Avucumda kozalar, ipek verecek...
Avucumda kozalar, kelebekleşecek.
Her biri başka bir renk, her biri başka desen.
Her biri adam/insan olacak, adına her ne desen...

* * *
Sıkarsam avucumu kelebekler ölecek.
Bir millet, bir gelecek, bin umut ölecek.
Açarsam avucumu ebemkuşağı gibi desenlerle dolu
yepyeni bir nesil gelecek.

* * *
Avucumda kelebekler, bilgiyle gelecekler...
Sevgiyle, merhametle,
şefkatle bir ulusun istikbaline gelecekler...
Birer güneş olup doğacaklar, cahilliğin inine.

* * *
Salt bilginin, zehir kadar zararlı olabileceğini biliyorum yarenler...
Bilgi hamuruna, şefkat mayası kattım.
İnsanlığı sevecekler.
Şefkatli kelebekler gelecekler..